Category Αργό τέλος της ημέρας

Το να γράφετε για την ημέρα σας είναι μια χρήσιμη πρακτική. Αλλά είναι σημαντικό όχι μόνο για το μυαλό. Ενώ γράφουμε, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, ενεργοποιούμε κινήσεις που βοηθούν το σώμα να χαλαρώσει: περιστροφές καρπών, τέντωμα των δακτύλων, γέρσιμο του σώματος προς τα εμπρός. Όταν καθίσετε για να γράψετε μερικές προτάσεις για όσα νιώσατε κατά τη διάρκεια της ημέρας, εισέρχεστε αυτόματα σε κατάσταση συγκέντρωσης και το σώμα σας αντιδρά με ηρεμία. Αν στη συνέχεια πάρετε μερικές βαθιές αναπνοές, τρίψετε τις παλάμες σας και τραβήξετε απαλά τα χέρια σας προς τα πάνω, το αποτέλεσμα εδραιώνεται. Το σώμα, το οποίο μόλις καθόταν σε μια σφιγκτήρα, αφήνει απαλά το σώμα να φύγει. Δεν πρόκειται για ορθότητα, αλλά για απλή προσοχή. Μετά από μερικά τέτοια βράδια, τα χέρια σας κουράζονται λιγότερο, οι ώμοι σας γίνονται πιο κινητοί και η πλάτη σας δεν ζητά να αλλάζει συνεχώς θέσεις.

Το βράδυ, δεν θέλετε πάντα να μιλάτε ή να κάνετε πολλά. Αλλά σε αυτές τις στιγμές το σώμα ζητά απλά πράγματα: ζεστασιά, ρυθμό, ηρεμία. Το απαλό φως ενός κεριού δημιουργεί μια ατμόσφαιρα στην οποία μπορείτε να ακούσετε τον εαυτό σας. Κοιτάζοντας τη φλόγα, προσπαθήστε να αναπνεύσετε πιο αργά – εισπνεύστε, κρατήστε, εκπνεύστε. Αφήστε την κίνηση να έρθει από μέσα: ανοίξτε τους ώμους, τεντώστε ομαλά τα χέρια σας, γυρίστε απαλά το κεφάλι σας. Χρειάζονται μόνο 10 λεπτά, αλλά δίνει στο σώμα περισσότερο από μία ώρα έντονης άσκησης. Σε αυτή την κατάσταση, η ακαμψία που συσσωρεύεται κατά τη διάρκεια της ημέρας εξαφανίζεται – όχι μόνο στο σώμα, αλλά και στις σκέψεις σας. Και όταν πηγαίνετε για ύπνο, δεν χρειάζεται πλέον να ψάχνετε για μια στάση – το σώμα ξέρει ακριβώς πώς να ηρεμήσει.